National Trust Papers II

Het behang waar dit ontwerp van is afgeleid, is hoogstwaarschijnlijk van Britse Edwardiaanse oorsprong. Het is stilistisch gezien zeer representatief voor de passie van dit tijdperk voor oosters design, dat - in een tijd van premodern, artistiek sentiment - een nauwe band behield met natuur, eenvoud en harmonie. De bloesemtakken en vogels zijn elementen, die vaak worden aangetroffen in vroegere, met de hand beschilderde chinoiserie. Door het toepassen van een traditionele drukmethode behoudt het behang een tactiele kwaliteit, die op subtiele wijze meer biedt aan een kritisch oog dan een conventioneel massaproductiebehang. Het origineel sierde ooit de muren van de Grey Room in Gunby Hall in Lincolnshire; een groot landhuis, dat zo’n 200 jaar eerder werd gebouwd voor parlementslid William Massingberd. In 1944 werd het landhuis nagelaten aan National Trust.

Verkrijgbaar in 7 kleuren: Verditer, Deep Blue, Pale Blue, Oriental, Mineral, Yellow en Grey.

Dit levensboomontwerp is rechtstreeks afkomstig van de leren wandbekleding in de eetkamer van Bateman’s, een Jacobijns herenhuis in East Sussex. Gedetailleerde ontwerpen, zoals deze, waren geïnspireerd op 17e-eeuwse Indiase sits, die vaak kronkelige bloeiende bomen met vogels tussen de takken afbeeldden. Leren wandbekleding is de voorganger van behang, zoals we dat nu kennen. Hoewel dit soort wandpanelen een andere vaardigheid vereisten om te maken, is het proces waarmee vroegere behangpapieren werden opgehangen, en hun decoratieve effect in ruimtes, erg vergelijkbaar. De heer en mevrouw Rudyard Kipling, gedocumenteerd als Nederlands van oorsprong, betaalden 100 guineas voor de leren wandpanelen in 1902, vlak nadat ze Bateman’s hadden gekocht als hun gezinswoning. Het nieuwe behang wordt gedrukt op een brede rol (70 cm) en het patroon is aangepast om moeiteloos en doorlopend op een muur te herhalen.

Verkrijgbaar in 4 kleuren: Archipelago, Ceviche, Pollen en Arbour.

Erddig, net buiten Wrexham in Noord-Wales, wordt beschouwd als een van de mooiste landhuizen van Groot-Brittannië en herbergt een overvloedige collectie aan behang. Sommige sieren nog steeds de muren van de staatsruimtes, maar in de theekisten op de zolderkamers zijn nog veel meer behangsamples gevonden. Deze werden aan het begin van de 20e eeuw verzameld door Philip en Louisa Yorke, die pasgetrouwd waren en toegewijd waren aan de herinrichting van Erddig, hun nieuwe familiehuis. Dit patroon van gebladerte is ongebruikelijk in zijn uitvoering. De gegradeerde kleur, die de bladeren leven en diepte geeft, was, zelfs in 1898, een eigentijdse evolutie van het traditionele, vlakke damastontwerp.

Verkrijgbaar in 7 kleuren: Powder Blue, Aqua, Cloud, Pale Grey, Sugar, Theatre en Blue Black.

Dit authentiek, laat Georgiaanse behangontwerp werd ontdekt in Oxburgh Hall in Norfolk. Oorspronkelijk werd het ontwerp toegepast in een felgekleurde, gevlokte behangrand met bloempatroon. Het blad- en nootelement werd in een wat meer ingetogen grijze kleurstelling erop geblokdrukt. Hoewel de zes hedendaagse interpretaties van het origineel onbeschaamd kleurrijker zijn, hebben ze allemaal een even gebalanceerd kleurenpalet alsook de kenmerkende, bewerkte textuur van een oppervlaktedrukbehang.

Verkrijgbaar in 6 kleuren: Cordoba, Summer, Delicate, Rubine, Florence en Warm Grey.

Knightshayes Court in Devon, gebouwd tussen 1869 en 1874, werd door de neogotische architect en interieurontwerper William Burges ontworpen voor de familie Heathcoat Amory. Als excentriek en soms controversieel persoon ontwierp hij enkele van de meest originele en extravagante Victoriaanse interieurs, terwijl hij nu en dan gekleed was in middeleeuws kostuum. Dit eigenzinnige, charmante behang siert de muren van een van de badkamers. Hoewel het behang bekend staat als het ontwerp van Burges, werd het geïntroduceerd tijdens een latere restauratie. Dit na een periode van vele jaren waarin generaties van de familie probeerden de Victoriaanse neogotische stijl van het huis te minimaliseren.

Verkrijgbaar in 7 kleuren: Ocean, Dark Blue, Travertine, Lemon, Silver, Juniper en Rosie.

Het bloemendetail in dit ontwerp is rechtstreeks afkomstig van een ongelooflijk zeldzaam, belangrijk en liefdevol geconserveerd object, namelijk het oudste wandtapijt dat toevertrouwd is aan National Trust. Het tapijtwerk van 10 m² bevindt zich in Montacute House in Somerset. Het is geweven van wol en zijde en stelt een ridder voor tegen een decor van honderden kleine bloemen op een donkere achtergrond. Het tapijt werd in de 15e eeuw gemaakt als onderdeel van een veel groter werk. Het werd door de Belgische stad Doornik gegeven aan Jean de Daillon, een Franse edelman en gouverneur van Dauphine.

Verkrijgbaar in 4 kleuren: Chambray, Garden, Knight en Masquerade.

Er is weinig bekend over dit kleinschalige behangpatroon, welke is gevonden in The Argory, net buiten Moy in Noord-Ierland. Er wordt geschat dat het overgebleven behangfragment stamt uit het einde van de 19e eeuw en werd gedrukt met verdunde aquarelverf in plaats van met een meer conventionele, effectieve inkt of zelfs dekkende verf. Dit enigszins gebroken effect, gecombineerd met de schaduwen die te zien zijn in het losse geometrische patroon, geeft het ontwerp een levendigheid, die rechtstreeks vanaf de tekentafel moeilijk zou kunnen worden bereikt.

Verkrijgbaar in 7 kleuren: Pink, Red Ochre, Lime, Blue, Ash, Pompei en Mall.