London Wallpapers V

Een flamboyant design met pauwenveren, dat werd gevonden op de zolder van 18 Carlton House Terrace; een prachtige rij gestucte huizen met uitzicht op The Mall in Londen. Oorspronkelijk werd het ontwerp machinaal gedrukt in het groen op een gele achtergrond. Er is een moderne druktechniek toegepast, om het originele ontwerp nauwkeurig na te bootsen. Een oordeelkundig gekozen vleugje kleur in de pauwenveer maakt dat het design past binnen hedendaagse interieurs.

Een grootschalig patroon, dat doet denken aan een vroeg 20e eeuwse-interpretatie van een Robert Adam’s ontwerp. Dit behang werd vlak na de dood van Queen Mary ontdekt, die tot 1953 in Marlborough House woonde. Daarna werd het huis het hoofdkwartier van het Gemenebest-secretariaat.

Maddox Street van Little Greene is een behang met de klassieke ‘regency’ streep. Het werd gevonden op de tweede verdieping van één van de oudste rijtjeshuizen in Maddox St. (Mayfair), gebouwd rond 1715. Het was de oudste laag behang in een serie van 17 lagen en dateert van rond 1810 (of mogelijk nog langer terug).

Een levendig en boeiend behangontwerp met opvallende vogels en delicate bloemmotieven. Met een licht reliëf en rijkelijk vergulde details, was het patroon oorspronkelijk ontworpen om gestempeld leer te imiteren. Het behang is gebaseerd op vroeg 18e-eeuws Frans textiel en meubilair, met panelen, gekrulde versieringen en kruisarceringen. Het werd gevonden in Brodsworth Hall in Zuid Yorkshire; een elegant Victoriaans landgoed, dat eigendom was van de familie Thellusson. Het behang, dat zowel in de bibliotheek als in de ontbijtkamer in omgekeerde kleurstelling werd toegepast, was beslist een favoriet van het gezin en is nog steeds ter plekke aanwezig.

Een van de meest indrukwekkende pleinen in Londen, Bedford Square, is oorspronkelijk aangelegd in 1775-6. Tot aan de Tweede Wereldoorlog werden de meeste huizen daar bewoond door advocaten, architecten, uitgevers en andere professionals. Het origineel van dit behang komt uit een woning aan dit plein. Het ontwerp is kenmerkend voor de late 19e en vroege 20steeeuw.

Dit grote damastpatroon werd gevonden in Marlborough House, naast St James’s Park; een groots onderkomen, dat werd ontworpen door Christopher Wren en dat de thuisbasis was van de hertogin van Marlborough. Zij was een vriendin en vertrouweling van Queen Anne. Men gelooft dat het behang, van origine een donkerblauw gevlokt ontwerp op een lichtblauwe ondergrond, betrekkelijk recent is. Hoewel de oorsprong van het algemene behangontwerp Victoriaans is, is het ontwerp als zijdestof zelfs nog ouder. De twist in deze interpretatie is het licht-naar-donker ombré-effect, waarbij de muur aan de onderkant een opvallende kleur heeft en naar boven toe lichter uitloopt. Hierdoor voelt een ruimte groter en lichter aan dan bij een conventioneel damastontwerp.

Een klassiek damastontwerp, dat heel typerend is voor de populaire, grootschalige granaatappelpatronen uit het midden van de 18e eeuw. Dit zou oorspronkelijk een gevlokt behang zijn geweest, dat in een groots Engels huis hing. Gevlokt behang was een Engelse specialiteit en in feite een imitatie van duur textiel. Desalniettemin was de productie van gevlokt behang kostbaar. Hierdoor vertegenwoordigde het een ​​overtuigend statement van luxe en sociale status.

Een Arts & Crafts-motief naar Voysey. Voysey was een voorloper binnen deze beweging, maar was misschien meer beroemd als architect, dan als behangontwerper. Hoewel dit kleurrijke behang werd verwijderd uit een 19e-eeuws huis in Kensington, dateert het feitelijke ontwerp uit het begin van de 20ste eeuw.

In totaal verschillende tijdperken waren twee naburige huizen, in het modieuze Brook Street in Mayfair, de thuisbasis voor respectievelijk de barokcomponist George Frideric Handel en de rockmuzikant Jimi Hendrix. Hendrix bracht een deel van zijn kortstondige muzikale carrière door in een flat op nummer 23; hetzelfde pand, waaruit dit patroon afkomstig is. Het geweven, rietachtige ontwerp is typerend voor de late 19e eeuw. Een all-over patroon op een licht geborstelde ondergrond, dat een zachte textuur in zijn motief bevat.

Dit fragment, van een lederen wandbekleding met reliëfdruk, is gebaseerd op één van de oudste documenten in het behangarchief van English Heritage. Het dateert eigenlijk uit een tijd, voordat behang bestond. Het betroffen panelen van geverfd leer, met meestal een reliëfbloemmotief. Dit was een populaire, doch dure vorm van decoratie in de late 16e en 17e eeuw. De panelen werden aan elkaar genaaid om grootschalige, decoratieve wandbekleding te maken. Dit gebeurde op dezelfde manier, zoals banen behang naast elkaar worden gehangen om een indrukwekkender statement te creëren.

Dit behang geeft een variatie op een gestreept thema weer en dateert van rond 1820. Het oorspronkelijke fragment werd ontdekt in een huis uit de 16e eeuw; Lauderdale House op Highgate Hill, dat uitzicht heeft op Hampstead Heath. Het ontwerp is het gevolg van sjabloneren in plaats van blokprint: een effen groen papier werd hiervoor bevestigd op een jute doek, welke over de muur was gespannen, en werd vervolgens ter plekke gestencild.

Een abstract behang dat, ondanks zijn hedendaagse uiterlijk, waarschijnlijk dateert uit het begin van de 19e eeuw. Dergelijke ontwerpen waren toen enorm populair. De oorspronkelijke kleurstelling, met oranje sterren op een rozegele ondergrond, werd ontdekt op een bovenverdieping van een commercieel gebouw. Dit gebouw werd in het begin van de 19e eeuw opgeknapt, maar was hoogstwaarschijnlijk veel ouder.